Hola a todos e todas!!! Esta é unha crónica da nosa viaxe a Grecia, a nai da nosa civilización, onde puidemos sentirnos como gregos ó respirar o mesmo aire que Platón, Praxíteles, Menelao, . . .

Todo parecía un soño, un deses que ansías con moita forza e estás seguro de que nunca vai ocorrer; pero na vida hai sorpresas, e nós tivemos a sorte de vivir en primeira persoa todo iso.

Unha das cousas máis emocionantes foi revivir o que se facía hai tantos anos; así, simulamos unha carreira no famoso estadio de Olimpia, representamos a morte de Agamenón, . . . e corrimos o Estadio de Nemea, que é o que aparece nesta fotografía; nós xa escoitaramos algo, pero non sabiamos se era verdade ou non.

Sairamos de Atenas esa mañá moi cedo para dirixirnos a Micenas; de camiño,fixemos unha paradiña para asombrarnos coa Canle de Corinto e Ricardo, o organizador da viaxe, con quen aprendimos moitísimas cousas, anuncionos que íamos recrear o mesmo que facían os atletas gregos da época. Ó chegarmos, sentímonos todas abraidas polo espíritu deportivo que nos invadía, e que facía que ata o mínimo detalle chamara a nosa atención: cómo sinalaban a saída, as gradas, . . . Primeiramente parecía que a carreira non se ía levar a cabo, pois todos estábamos un pouco cansos do autobús, facía moita calor, non tiñamos roupa axeitada, . . . pero cando meditamos un pouco sobre a importancia de correr aquela distancia, algo que pouca xente da actualidade pode facer, non o dubidamos dúas veces e ofrecímonos voluntarios a emprender tal cousa. Desgraciadamente, a gañadora non foi ningunha do noso instituto, pero a afortunada, moi merecidamente, acadou a correspondente coroa de pino, pois era o máis fácil de conseguir, aínda que o simbolismo daquilo foi irrepetible.

Bueno, aqui queda un pequeno fragmentiño do que foi a nosa inolvidable viaxe, onde coñecimos a moita xente que foi quen de que a estancia nese país fose incrible. Grazas a todos e esperamos que nos volvamos ver. . . quen sabe, ó mellor en Grecia de novo!!!

Un saúdo!!!!

EUGENIA